០២៨ ៙ អង្គនៃនិច្ចសីល ៚

ទី០១ : បាណតិបាត មានអង្គ ៥

១.	បាណោ	សត្វមានជីវិត
២.	បាណសញ្ញិតា	សេចក្តីដឹងថាសត្វមានជីវិត
៣.	វធកចិត្តំ	គិតនឹងសម្លាប់
៤.	ឧបក្កមោ	ព្យាយាមនឹងសម្លាប់
៥.	តេនមរណ	សត្វស្លាប់ដោយព្យាយាមនោះ

ទី០២ : អទិន្នាទាន មានអង្គ ៥

១.	បរបរិគ្គហិតំ	ទ្រព្យដែលម្ចាស់គេហួងហែងរក្សា
២.	បរបរិគ្គហិតសញ្ញិតា	សេចក្តីដឹងថាទ្រព្យមានម្ចាស់របស់គេ ហួងហែងរក្សា
៣.	ថេយ្យចិត្តំ	គិតនឹងលួច
៤.	ឧបក្កមោ	ព្យាយាមនឹងលួច
៥.	តេន ហរណំ	លួចបានមកដោយព្យាយាមនោះ

ទី០៣ : កាមេសុមិច្ឆាចារ មានអង្គ ៤

១.	អគមនីយដ្ឋានំ	ស្រ្តីដែលមិនគួរនិងគបរក គឺស្រីដែលមានគេហួងហែងរក្សា
២.	តស្មីសេវនចិត្តំ	គិតនឹងសេពនូវមេថុនធម្មនិង ស្រ្តីនោះ
៣.	ឧបក្កមោ	ព្យាយាមនិងសេពនូវមេថុនធម្ម
៤.	មគ្គេនមគ្គបដិបាទនំ	ញ៉ាំងមគ្គ និងមគ្គឲ្យដល់គ្នា

ទី០៤ : មុសាវាទ មានអង្គ ៤

១.	អតថំវត្ថុ	វត្ថុមិនពិត
២.	វិសំវាទនចិត្តំ	គិតនឹងពោលឲ្យខុស
៣.	តជ្ជោវាយាមោ	ព្យាយាមនឹងពោលឲ្យខុស
៤.	បរស្សតទត្ថវិជាននំ	ញ៉ាំងអ្នកដ៏ទៃឲ្យដឹងច្បាស់នូវសេចក្តីនោះ

ទី០៥ : សុរាមេរយ មានអង្គ ៤

១.	មជ្ជនីយវត្ថុ	វត្ថុជាទីតាំងនៃសេចក្តីស្រវឹង គឺសុរានឹងមេរ័យ
២.	បាតកម្យតាចិត្តំ	គិតបំរុងនឹងផឹក
៣.	តជ្ជោវាយាមោ	ព្យាយាមនឹងផឹកនូវទឹកស្រវឹងនោះ
៤.	តស្ស បានំ	បានផឹកនូវទឹកស្រវឹងនោះឲ្យកន្លងបំពង់ក ចូលទៅ ។

កាលបើ ឧបាសក ឧបាសិកា ប្រព្រឹត្តឲ្យកន្លងនូវសិក្ខាបទណាៗ លុះត្រាតែព្រម ដោយអង្គក្នុងសិក្ខាបទនោះៗ ទើបបានឈ្មោះថាកន្លង បើមិនទាន់ព្រមដោយ អង្គ នោះក៏មិនបានឈ្មោះថា កន្លងនូវសិក្ខាបទនោះៗទេ៕

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ:   គិហិប្បតិបត្តិ ឃរាវាសធម៌ ៚