០១៣ ៙ រំលឹកគុណព្រះពុទ្ធ ៚

០១.	ខ្ញុំសូមរំលឹកគុណ	សរសើរបុណ្យព្រះជិនស្រី
	កាលស្តេចចាប់បដិ	សន្ធីផ្ទៃព្រះមាតា ។
០២.	បវរព្រះកន្លោង	មាតាហោងឆ្នាំរកា
	នាខែអាសាឍណា	ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ពេញបបូណ៌មី ។
០៣.	នាកាលពោធិសត្វ	ប្រសូត្រថ្វាត់ចេញចាកខ្មី
	នៅក្នុងឆ្នាំចនៃ	ខែវិសាខពេញបូណ៌ជ្រះ ។
០៤.	ថ្ងៃសុក្រឯថ្ងៃត្រង់	ខំតម្រង់ចិត្តឱ្យណាស់
	ទន្ទេញឲ្យចាំច្បាស់	ថ្វាយបង្គំយកបុណ្យទៅ ។
០៥.	នាកាលពោធិសត្វ	ស្តេចទ្រង់កាត់ព្រះទ័យគិត
	ទ្រង់ចេញព្រះផ្នួសពិត	ឆ្នាំថោះខែអាសាឍហោង។
០៦.	ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍សំដី	ពេញបូណ៌មីជាក់ជាម្តង
	ឲ្យអស់ទាំងអ្នកផង	ដឹងកំណើតព្រះពោធិ។
០៧.	នាកាលពោធិសត្វ	ទ្រង់បានត្រាស់ឆ្នាំរកា
	ថ្ងៃពុធប្រាកដណា	ខែវិសាខពេញបូណ៌មី ។
០៨.	នាកាលពោធិញ្ញាណ	ចូលនិព្វានឆ្នាំម្សាញ់
	នាខែវិសាខពេញ	បូណ៌មីថ្ងៃអង្គារ ។
០៩.	ត្រូវទាំងយាមអង្គារ	ខំឧស្សាហ៍សូត្ររៀនរក
	ទន្ទេញឲ្យចាំយក	ថ្វាយបង្គំបានបុណ្យណាស់។
១០.	ព្រោះហេតុដឹងកំណើត	ព្រះអង្គកើតនោះជាក់ច្បាស់
	ទាំងបួសទាំងបានត្រាស់	ទាំងចូលព្រះនិព្វានហោង៕

(ថ្វាយបង្គំម្តង)៕

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ:   គិហិប្បតិបត្តិ ឃរាវាសធម៌ ៚