
« កាលដែលព្រះអង្គយាងចុះពីតាវត្តិង្ស »
ឥទានាយំ ភន្តេ អស្សយុជបុណ្ណមី មហាបវារណាកាលោ សម្បត្តោ តថាគតស្ស ទេវោរោហន កាលសទិសោ ហោតិ ។
អថខោ ភគវា អម្ហាកំ ទេវលោកំ គច្ឆន្តោ សត្តមេ វស្សេ តាវត្តិង្ស ភវនេ មាតុគុណមារម្ភ អភិធម្មកថំ កថេន្តោ តត្ថ វស្សំ ឧបេមិ ។
សោ តេមាសច្ចយេន វុដ្ឋវស្សេ សសសំវច្ឆេរេ អស្សយុជបុណ្ណមាយំ ទេវោរោហនសមយេន វិវិធំ ឥទ្ធឹ វិកុព្វេត្វា មនុស្សលោកំ អាគមិ ។
តស្មា មយំ សព្វេ ឥធ សមាគតា តស្ស តក្កាលសទិសំ អនុស្សរន្តោ ឥមេហិ ទីបធូបមាលាទីហិ សក្ការេហិ ច បូជំ ករិម្ហា ធម្មេហិ ច សាធុ ភន្តេ ភគវា ឥមេ អម្ហាកំ ទុគ្គតបណ្ណាការភូតេ បដិគ្គណ្ហតុ សាសនស្ស វិរោចនត្ថាយ ច អម្ហាកញ្ច ទីឃរត្តំ អត្ថាយ ហិតាយ សុខាយ ។
អថខោ ភគវា អម្ហាកំ ទេវលោកំ គច្ឆន្តោ សត្តមេ វស្សេ តាវត្តិង្ស ភវនេ មាតុគុណមារម្ភ អភិធម្មកថំ កថេន្តោ តត្ថ វស្សំ ឧបេមិ ។
សោ តេមាសច្ចយេន វុដ្ឋវស្សេ សសសំវច្ឆេរេ អស្សយុជបុណ្ណមាយំ ទេវោរោហនសមយេន វិវិធំ ឥទ្ធឹ វិកុព្វេត្វា មនុស្សលោកំ អាគមិ ។
តស្មា មយំ សព្វេ ឥធ សមាគតា តស្ស តក្កាលសទិសំ អនុស្សរន្តោ ឥមេហិ ទីបធូបមាលាទីហិ សក្ការេហិ ច បូជំ ករិម្ហា ធម្មេហិ ច សាធុ ភន្តេ ភគវា ឥមេ អម្ហាកំ ទុគ្គតបណ្ណាការភូតេ បដិគ្គណ្ហតុ សាសនស្ស វិរោចនត្ថាយ ច អម្ហាកញ្ច ទីឃរត្តំ អត្ថាយ ហិតាយ សុខាយ ។
ប្រែ : |
បពិត្រព្រះករុណទាំងឡាយ ដ៏ចំរើន កាលឥឡូវនេះ ជាថ្ងៃ ពេញបូណ៌មី ខែអស្សុជ ជាមហាបវារណា កាលមកដល់ហើយ ប្រហែលដូចកាល ដែលព្រះតថាគតយាងចុះ ចាកទេវលោក ពិតព្រោះថា កាលនោះព្រះដ៏មានព្រះភាគ ជាអម្ចាស់នៃយើង ទាំងឡាយ ស្តេចយាងឡើងទៅឋានទេវលោក សម្តែងអភិធម្មកថា ប្រារព្ធមាតុគុណ ឰដ៏ពិភពតាវត្តិង្ស ក្នុងវស្សាជា គម្រប់ប្រាំពីរ គម្ពីរ ស្តេចគង់ចាំវស្សា ក្នុងឋានតាវត្តិង្សនោះ ។ លុះកន្លង ៣ខែហើយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ចេញវស្សារួចហើយ ទ្រង់ធ្វើឫទ្ធិ ផ្សេងៗ ក្នុងទេវោរោហន សម័យថ្ងៃពេញ បូណ៌មី ខែអស្សុជ ឆ្នាំថោះ ហើយស្តេចចុះ មកកាន់ឋានមនុស្សលោកវិញ ។ ព្រោះហេតុនោះ កាលឥឡូវនេះ ខ្ញុំព្រះករុណា ទាំងឡាយ មកជួបជុំគ្នា ក្នុងទីសន្និបាតនេះ ដោយសេចក្តី រលឹកនូវកាលនោះ របស់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ បានធ្វើបូជាដោយសក្ការៈ ទាំងឡាយមាន ប្រទីប ធូប ទៀន កម្រងផ្កា ជាដើមផង បូជាដោយធម៌ផង បពិត្រព្រះដ៏មាន ព្រះភាគដ៏ចំរើន សូមព្រះអង្គ ទទួលនូវគ្រឿង បណ្ណាការទាំងនេះ ដែលជាទុគ្គត បណ្ណាការរបស់ ខ្ញុំព្រះករុណា ទាំងឡាយ ដើម្បីការរុងរឿង នៃសាសនាផង ដើម្បីជាប្រយោជន៍ និងសេចក្តីសុខ ដល់ខ្ញុំព្រះករុណា ទាំងឡាយផង អស់កាលជាអង្វែង ទៅហោង ៕ |
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ: គិហិប្បតិបត្តិ ឃរាវាសធម៌
៚
Post a Comment