០៦១​ ៙ ខ្ញុំសូមលាបាប ៚

-	ភន្តេ ភគវា	ខ្ញុំទូលបាទា	បង្គំភក្តី
	ទសករទាំង១០	ដាក់លើសិរសី	ថ្វាយទៅព្រះស្រី
		ទាំងបីសូមជ្រាប ។
-	យើងខ្ញុំនេះណា	លាទោសអត្មា	កាលនៅក្នុងផ្ទៃ
	អ្នកម្តាយទ្រង់គក៌	យើងខ្ញុំនេះនៃ	ទន់អស់សរសៃ
		ទាំង៣០សង ។
-	លោកម្តាយជាទុក្ខ	ពុំដែលបានសុខ	ដល់តិចឡើយហោង
	ខ្លាចក្រែងគ្រោះកាច	មាតានោះផង	លោកតែងនឹងរង
		ទម្ងន់នោះណា ។
-	លុះបាន១ខែ	ឈាមនោះមកប្រែ	ជាដុំហើយណា
	លុះបាន២ខែ	បីខែសោះសា	កើតបញ្ចសាខា
		ទៅលើទងសុក ។
-	អង្គុយច្រហោង	រងេងរងោង	នៅនាក្រោមផ្ទៃ
	មាត់នោះបៀមបៅ	ជញ្ជក់ទងសុក	អង្គុយប្រែមុខ
		ទៅខាងខ្នងម្តាយ ។
-	ខ្លួននោះដូចសត្វ	ដូចស្វាគេលាត់	ក្រហល់ក្រហាយ
	បើលោកបរិភោគ	បង្អែមទាំងឡាយ	ខ្ញុំសុខសប្បាយ
		អង្គអស់អាត្មា ។
-	បើម្តាយខ្ញុំឆី	អស់ទាំងចំណី	ហឹរប្រៃហើយណា
	វាឈឺអស់អង្គ	វាខ្លោចវាផ្សា	ញ័រអស់រូបា
		យើងខ្ញុំក្នុងផ្ទៃ ។
-	ជញ្ជឹងឲ្យគ្រប់	ជួនជួបប្រសព្វ	ខែ១០ហើយនៃ
	លុះបានគំរប់	បរិបូណ៌ប្រពៃ	ខ្យល់១ឆាប់ក្រៃ
		ឈ្មោះកម្មជ្ជវាត ។
-	មកបក់បង្វិល	ប្រែក្បាលខ្ញុំវិល	ចេញមកក្រៅស្អាត
	ដោយទ្វារមមាតា	យើងខ្ញុំជាអាទិ៍	ទើបខ្ញុំប្របាទ
		ពុំដឹងអាត្មា ។
-	ដូចគេគ្រវែង	ចោលទៅកំពែង	ចក្រវាឡា
	រួចចេញពីផ្ទៃ	ព្រះកន្លោងហើយណា	ខ្ញុំភ្ញាក់អាត្មា
		ស្រែកយំខ្លាំងក្រៃ ។
-	ឯព្រះមាតា	អ្នកឈឺខ្លោចផ្សា	ត្បិតខ្ញុំនេះនៃ
	អ្នកដេកអាំងភ្លើង	បាន៩ថ្ងៃ	លុះស្រាលជើងដៃ
		បរិបូណ៌ហើយហោង។
-	លាបាប១ណា	លោកម្តាយរក្សា	ចិញ្ចឹមរ៉ាប់រង
	ទុក្ខភ័យប៉ុន្មាន	មិនឲ្យមានឆ្គង	លោកតែងនឹងរង
		ទម្ងន់នោះណា ។
-	ខ្ញុំលាបាប១	ត្បិតលោកម្តាយព្រួយ	លំបាកច្រើនគ្រា
	ដេកនៅនឹងអាចម៍	នឹងនោមកាលគ្រា	ជាក្មេងខ្ញុំលា
		អំពើបាបនោះ ។
-	លាបាប១ណា	លោកម្តាយរក្សា	ឥតមានទ្រគោះ
	តែងនឹងឱបក្រុង	បីបំបៅដោះ	ដៃយើងខ្ញុំនោះ
		គក់ទ្រូងលោកម្តាយ ។
-	យើងខ្ញុំនេះលា	ក្រែងមានវេរា	អំពើទាំងឡាយ
	កាលណាលោកដេកលក់	ជាសុខសប្បាយ	យើងខ្ញុំពាយងាយ
		យំឲ្យលោកភ្ញាក់ ។
-	ហេតុបទយើងខ្ញុំ	មានវេរាកម្ម	តែងតាមជៀងជាក់
	កាលខ្ញុំនៅក្មេង	តែងយំទធាក់	បាបនោះអប្បល័ក្ខណ៍
		ខ្ញុំសោតសូមលា ។
-	លាបាប១នោះ	ក្រែងមានទ្រគោះ	ឈ្លោះនឹងមាតា
	ហើយខ្ញុំលាបាប	ប្រមាថបិតា	លាបាបនោះណា
		លាទោសនោះផង ។
-	លាបាប១ណា	ក្រែងមានវេរា	អំពើបាបផង
	ក្រែងប្រឈ្លោះ	ប្រកួតប្រឡង	ទាស់ពាក្យឆ្គាំឆ្គង
		នឹងញាតិនានា ។
-	យើងខ្ញុំប្របាទ	កាលជានេសាទ	សម្លាប់មច្ឆា
	អស់ទាំងបាបនោះ	ខ្ញុំសោតសូមលា	កុំមានវេរា
		អំពើនោះឡើយ ។
-	បទឥតយោបល់	ប្រាជ្ញាកិច្ចកល	ពុំយល់សោះឡើយ
	ញាតិផងប្រដៅ	យើងខ្ញុំកន្តើយ	ឮពាក្យគេហើយ
		ស្រដីមុសា ។
-	១ក្រែងប្រមាថ	ព្រះអាទិត្យជាអាទិ៍	ព្រះចន្ទតារា
	ព្រះពាយព្រះភិរុណ	ព្រះអគ្គីគង្គា	ប្រមាថទេវតា
		លាបាបនោះឯង ។
-	លាបាប១ណា	ប្រមាថរាជា	ក្រឡាគម្តែង
	អម្ចាស់ផ្ទៃក្រោម	ត្បិតលោកតាក់តែង	អស់បាបនោះឯង
		យើងខ្ញុំសូមលា ។
-	បាប១ស្រដី	ប្រមាថមន្ត្រី	អល់អស់សេនា
	ក្រែងបានស្រដី	ជេរពោលផ្តាសា	អស់បាបនោះណា
		ខ្ញុំលាទោសហោង។
-	លាបាប១ណា	កាលបួសនៅជា	សាមណេរហើយហោង
	គ្រូលោកប្រដៅ	បទខ្លួននេះឆ្គង	ខេរខឹងរំលង
		កន្លងពាក្យគ្រូ។
-	យើងខ្ញុំនេះលា	បទមានវាចា	បាបនោះមកត្រូវ
	ស្រដីខុសពាក្យ	នឹងលោកជាគ្រូ	ចិត្តខឹងក្រចូវ
		លួចជេរកំបាំង។
-	ខ្ញុំលាអស់បាប	លាពៀរដរាប	សូមលោកជួយខាំង
	អស់បាបនោះឯង	សូមលោកជួយរាំង	ចៀសចាកកំបាំង
		កុំឃើញឡើយណា។
-	បាប១នោះត្រូវ	ខ្ញុំភូតនឹងគ្រូ	បំពោតវាចា
	ស្រដីដើមគ្រូ	ក្រែងត្រូវរូបា	យើងខ្ញុំនោះណា
		លាទោសនោះផង។
-	លាបាប១ណា	កាលបួសនៅជា	សាមណេរនោះហោង
	ក្រែងខ្ញុំឈ្លោះគ្នា	ប្រកួតប្រឡង	ទាស់ពាក្យឆ្គាំឆ្គង
		ជេរទៅមាតា ។
-	កាលនៅជាភិក្ខុ	ប្រដៅរំលឹក	ជេរពោលអស់គ្នា
	ខំឲ្យរៀនសូត្រ	តែងភូតមាយា	យើងខ្ញុំនេះណា
		បានជាជេរទៅ។
-	យើងខ្ញុំនេះខឹង	ធ្វើមុខក្រញឹង	សម្លក់សម្លៅ
	ក្រហមទាំងមុខ	សំឡឹងជេរទៅ	បទសិស្សផងខ្លៅ
		ឲ្យបានដូចចិត្ត។
-	សិស្សឥតប្រាជ្ញា	យើងខ្ញុំនេះណា	ជេរថាចំហុត
	ឲ្យចេះសាស្ត្រា	ចេះទាំងសំបុត្រ	ឲ្យចេះផ្គង់ផ្គត់
		កំណត់សិត្យា ។
-	លា១ប្រើសត្វ	ខឹងខំវាយវាត់	ពុំមានមេត្តា
	បរហើយវាយដំ	ច្រំធាក់ខ្លួនវា	ពុំមានមេត្តា
		ខ្ញុំលាទោសនោះ។
-	លាបាប១ណា	កាលមានរោគា	ឲ្យហោរគណគ្រោះ
	ត្រូវសត្វជើងពីរ	ជើងបួនរំដោះ	ទើបបានស្បើយគ្រោះ
		ដោយហោរគេថា។
-	រីពេទ្យមេមុត	ទោះឆុតពុំឆុត	យកឲ្យសែនលា
	បង្គាប់ថាត្រូវ	សត្វដូចហោរថា	ត្រូវថ្នាំនឹងស្រា
		យកមកឲ្យផឹក។
-	រីបាបនោះណា	ដោយច្បាប់លោកថា	យកភូបាលបំផឹក
	នូវទឹកទង់ដែង	គួរស្ញែងពន្លឹក	បាបត្បិតតែផឹក
		ស្រាខុសវិន័យ។
-	លាបាប១ណា	ត្បិតខ្ញុំផឹកស្រា	បាបនោះឯងនៃ
	ខ្ញុំពឹងសំភារ	ពឹងបារមីក្រៃ	សូមអម្ចាស់ថ្លៃ
		ករុណាប្រោសហោង។
-	លាបាប១ណា	ក្រែងមានវេរា	អំពើឆ្គាំឆ្គង
	វាយដំឆ្កែឆ្មា	មាន់ទានោះផង	វាយយំស្រែកកង
		ក្រែងមានវេរា។
-	យើងខ្ញុំលាថ្លង់	លាអស់ខ្លៅល្ងង់	លំបាកកំព្រា
	ខ្ញុំលារៀងទៅ	សព្វជាតិនានា	កើតមកសព្វគ្រា
		កុំត្រាយល់ឡើយ
-	ខ្ញុំលាឃ្ងង់ស្រែង	ដំបៅក្រងែង	ក្រងង់ឥតត្រើយ
	កញ្ចោតកំបាក់	ខ្វិនខ្វាក់នោះឡើយ	លាទាំងខ្ទែខ្ទើយ
		គមគាក់ពើតពីង។
-	លាខ្លួនកំប្រោណ	ដំំណើរក្រញោន	សក់ច្រាញកន្ទ្រើង
	ក្រងួរក្រង៉យ	ក្រញឹសក្រញឹង	ស្ញេញស្ញាញពើតពើង
		កុំយល់ឡើយនៃ។
-	លារូបអាក្រក់	ជើងធំរលស្ទក់	ឃ្លង់ជើងឃ្លង់ដៃ
	លាភ្នែកស្រលៀង	ក្រសែវិស័យ	ឡើងបាយស្លឹតស្លៃ
		បាំងស្បែកខ្ញុំណា។
-	លា១ធ្មេញបាក់	ច្រមុះសោតធ្លាក់	ញ័រញាក់ចង្កា
	ហារមាត់សំញេញ	កំប៉ិញដូចស្វា	បើនឹឆីស្លា
		ខិបខុបវិស័យ។
-	លាមាត់សម្លាក	ដំបៅរលាក	សជើងសដៃ
	ខ្មៅមុខដូចចៀស	អសុរសចង្រៃ	វៀចស្តួចជើងដៃ
		យើងខ្ញុំសូមលា។
-	ហើយលាទំពែក	ត្រងោលចំឡែក	គង់តែលលាដ៍
	ដើរទៅង៉េលង៉ាល	ប៉េលប៉ាលសិរសា	ហេតុតែលលាដ៍
		រលីងសក់សើរ។
-	លាជើងកំបាក់	ដើរទៅខ្ញើញខ្ញក	ទាបខ្ពស់ពព្លើ
	លាទាបកន្ទែល	ទំលែទំលើ	ទំលួនមើលស្លឺ
		មើលខាងខ្ញុំលា។
-	លាឃ្លង់ល្ពៅ	ឃ្លង់ដែកឃ្លង់ខ្មៅ	ឃ្លង់ភ្លើងស្រែងជ្វា
	ស្រកីអណ្តែង	កញ្ចុះមាន់ណា	កើតប្រើសឃ្លង់ជ្វា
		កុំយល់ឡើយណា។
-	លារូបអាក្រក់	ជម្ងឺផ្តឹតផ្តក់	ព្យាធិរីងរៃ
	លាអស់រោគា	ឧបទ្រពចង្រៃ	បៀតបៀននោះនៃ
		កុំឲ្យដិតដល់។
-	លាដៃក្រញាង	ក្រញង់សងខាង	សរសៃរួបរិត
	លាអស់ដំបៅ	នូវមាត់កំពិត	ច្របូញជ្រួញជិត
		ខ្ញុំលាកុំយល់។
-	លា១ពាក្យភូត	ស្រដីគម្ភោធ	កុហកកិច្ចកល
	លា១ពាលោ	មោហោកំហល់	ស្រដីកិច្ចកល
		ចិត្តវៀចនឹងញាតិ
-	ពុំដឹងខុសគាប់	ពុំដឹងដោយច្បាប់	ដោយធម៌ជាអាទិ៍
	ស្រដីមុសា	ពាក្យភូតសឹងឃ្លាត	ខ្ញុំលាសព្វជាតិ
		កុំយល់ឡើយនៃ។
-	លា១ចង្រៃ	យកអ្នកដទៃ	មកធ្វើជាញាតិ
	លាពាក្យនោះណា	កុំយល់សព្វជាតិ	ឲ្យខ្ញុំនេះឃ្លាត
		ចៀសចាកចេញឆ្ងាយ។
-	ខ្ញុំលាអស់បាប	លាពៀរដរាប	អំពើរទុក្ខភ័យ
	លាខ្សត់លំបាក	តោកយ៉ាកហិនហៃ	ហើយសូមលាភ័យ
		ចតុរាបាយហោង។
-	លាទោសបាណា	អទិន្នាកាមេ	មុសាសុរាផង
	ខ្ញុំលាកុំយល់	ដល់តិចជាម្តង	សេពសុរាផង
		ទាំងអស់ខ្ញុំលា។
-	បាណាតិបាត	សម្លាប់ដរាប	សត្វតូចធំផង
	អទិន្នាទានា	លួចលាក់ឆឈោង	កាមេលួចបង
		កូនប្អូនប្រពន្ធ។
-	អ្នកផងខ្ញុំលា	ទាំងបាបមុសា	ដែលលេងចំអន់
	ក្រែងត្រូវត្រង់ពាក្យ	ភ្លេចគិតមិនទាន់	លេងសើចហួសស៊ុន
		បាបនោះខ្ញុំលា។
-	សុរាទី៥	ជាមេកងកម្ម	បង់វត្តបង្វៀង
	បង់យសម្បត្តិ	បង់សីលបង់ទាន	ខ្ញុំលារាល់រៀង
		ជាតិកុំឲ្យមាន។
-	លាបាប១ណា	ចូលចេញព្រះវស្សា	បិណ្ឌភ្ជុំចូលឆ្នាំ
	សង្ក្រាន្តត្រស្តិលោក	ថ្ងៃខែឧត្តម	មិនរៀបសេពសម
		ខូចសីលអស្តារ។
-	លាបាបឥតច្បាប់	ប្រដាប់ចំបាប់	ពាក់មុខយក្សមារ
	កាន់គ្រឿងលាត់ឆាយ	ចូលវត្តផឹកស្រា	មិនពុទ្ធដីកា
		ស្រដីក្រេវដក្រោធ។
-	បំបោលរទេះ	ជិះដំរីសេះ	បាំងតាំងយូជូតក្បាល
	នឹងពាក់ស្បែកជើង	ទាត់សីលេសអួត	ចូលវត្តកាន់កួត
		បាបរៀងរាល់ជាតិ។
-	លាបាប១ណា	កាលខ្ញុំយាត្រា	ចូលទៅរាប់បាត
	ក្នុងព្រះវិហារ	សេចក្តីប្រមាថ	ផ្អែកផ្អៀងជាអាទិ៍
		ពុំកោតក្រែងឡើយ។
-	ស្តោះទាំងទឹកមាត់	គូរលេងឥតគិត	មិនក្រែងព្រងើយ
	នាឋានព្រះតថា	គតម្ចាស់ថ្លៃអើយ	ប្រោសខ្ញុំម្ចាស់អើយ
		បាបនោះខ្ញុំលា។
-	លាបាបទោសធ្ងន់	ឮលោកសូត្រមន្ត	ថ្លែងធម៌ទេសនា
	ខ្ញុំមិនមានស្តាប់	ស្ទាញស្ទប់ចង្កា	និយាយតែគ្នា
		គិតទៅឯទៀត។
-	លាបាបអបល័ក្ខណ៍	យកខ្មោចអារក្ស	ដំកើងរោងរៀប
	បង្ហិនតែទ្រព្យ	បង់ហើយបង់ទៀត	អាសារបង់ម្សៀត
		ធ្លាក់ដល់ចតុរា។
-	លាបាប១នេះ	ខ្ញុំខឹងដៀលត្មិះ	អ្នកបានរក្សា
	សីលគុណព្រះពុទ្ធ	ហើយមិត្តទ្រុស្តថា	រាបស្មើក្រឡា
		ប្រឹថពីសូមលា។
-	ខ្ញុំសូមសំណាក់	ព្រះអង្គវរល័ក្ខណ៍	រុងរឿងថ្លៃថ្លា
	សូមម្ចាស់អត់ទោស	ប្រោសប្រស់ករុណា	ណែនាំអស់មហា
		ជនផងនានា។
-	រីសីលទាំង៥	សូមចិត្តចងចាំ	កុំភ្លេចឡើយណា
	ទាំងសីល៨	សូម្បីរក្សា	អស់អញភាវនា
		កុំភ្លេចរាល់ថ្ងៃ។
-	ដូចព្រះពុទ្ធផង	ពីរោះកន្លង	ខ្លឹមព្រះធម៌ថ្លៃ
	សឹងសារសីលសុទ្ធ	ព្រិទ្ធព្រហ្មប្រពៃ	នាំសត្វក្រាស់ក្រៃ
		ដាក់ដល់និព្វាន។
-	សូមពឹងសម្ភារ	តេជៈបារមី	ថ្លៃជាប្រធាន
	សូមឲ្យយើងខ្ញុំ	កើតនៅភិមាន	កែវកបសួគ៌ឋាន
		តុសិតសួគ៌ា។
-	កបនូវភ្លេងភ្លាត់	ល្វេងល្វើយស្រងាត់	ស្រឹង្គារបរិពារ
	ជាសំរាប់ដូច	ទេវបុត្តទេវតា	បំរើត្រៀបត្រា
		នៅសួគ៌ាល័យ។
-	សូមព្រះទ្រង់ញាណ	សូមឲ្យខ្ញុំបាន	ផ្ចាញ់មារក្រាស់ក្រៃ
	កុំបីមកជ្រែក	ឲ្យចាលចាញ់ដៃ	សូមឲ្យបានក្ស័យ
		កិលេសតណ្ហា។
-	ខ្ញុំសូមបានកាត់	ឥសូរសម្បត្តិ	ទាំងបុត្រភរិយា
	កាន់ឲ្យជាទាន	សូមកាត់សង្សារ	រួចចេញពីមហា
		ជំរៅក្រាស់ក្រៃ។
-	រីល្បាសំណូម	តេជៈខ្ញុំសូម	បានដូចប្រាថ្នា
	សូមបានមគ្គផល	រួចដល់សួគ៌ា	ហើយបានព្រះមហា
		និព្វានស្រេចហោង។

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ:   គិហិប្បតិបត្តិ ឃរាវាសធម៌ ៚