០៦២ ៙ សូមរំលឹកគុណមាតាបិតា ដែលមានគុណធ្ងន់

០១.	បពិត្រមាតាបិតា	កូននឹកខ្លោចផ្សាពេកអម្បាយ
	តាំងពីកូនកើតមានរូបកាយ	លោកតែងខ្វល់ខ្វាយថែរក្សា ។
០២.	ឱលោកម្ចាស់ថ្លៃវិសេសលន់	លោករងទុក្ខធ្ងន់ពន់ពេកណា
	ពោះលោកខំបីចាប់ស្ងួនភ្ងា	ពុំអាចពណ៌នាឲ្យអស់បាន ។
០៣.	ហេតុនេះខ្ញុំសូមផ្គងអញ្ជលី	លើកហត្ថទាំងពីរបន្ទន់ប្រាណ
	បង្គំបាទាព្រះក្សេមក្សាន្ត	ទោះខុសប៉ុន្មានសូមប្រណី ។
០៤.	ម្ចាស់សោយកាលកូនទ្រហោយំ	លោកស្ទុះមកថ្នមត្រកងបី
	ច្រៀងបំពេរកូនដោយប្រឹមប្រីយ៍	ដោយចិត្តមេត្រីផ្តេកកូនណា ។
០៥.	ទឹកមាត់ទឹកមូត្រលាមកផង	ទាំងគ្រឿងសៅហ្មងផងនានា
	លោកចាប់លោកកាន់លោកស្រវា	លាងដោយហត្ថាអត់ជិនឆ្អន់ ។
០៦.	បពិត្រមាតាមានគុណធ្ងន់	បិតាមានគុណវិសេសលន់
	កូនសូមគោរពព្រះគុណធ្ងន់	សូមព្រះសោភ័ណបានក្សេមក្សាន្ត។
០៧.	ហេតុនេះខ្ញុំសូមឧទ្ទិសផល	ដម្កល់ចេតនាដោយក្លាហាន
	ទានសីលភាវនាដែលខ្ញុំបាន	ស្អាងធ្វើប៉ុន្មានជូនទៅលោក ។
០៨.	សូមលោកទទួលដោយសោមនស្ស	ចិត្តខ្ញុំត្រង់ស្មោះជូនទៅលោក
	ដូចខ្ញុំបានពោលពាក្យសច្ចៈ	សូមជូនទៅអ្នកគ្រានេះហោង។

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ:   គិហិប្បតិបត្តិ ឃរាវាសធម៌ ៚